Dając świadectwo – Władysław Bartoszewski

12 kwietnia mieliśmy okazję gościć pana Marcina Barcza, który w latach 2002-2015 był osobistym asystentem Władysława Bartoszewskiego – historyka, pisarza, dyplomaty, byłego ministra spraw zagranicznych.

Przesłaniem życiowym profesora Bartoszewskiego – jako ocalałego z Auschwitz – było dawanie świadectwa. Na spotkaniu mogliśmy poznać podłoże tej postawy:  Bartoszewski jako osiemnastolatek  w wyniku łapanki został przewieziony do Auschwitz. Po kilku miesiącach, nieprzytomny, trafił do przepełnionego obozowego szpitala. Lekarze – więźniowie nie dawali mu większych szans na przeżycie, ale zgodzili się na jego przyjęcie z nadzieją, że „jeśli przeżyje, może opowie, co się tu dzieje”. Po wyjściu z obozu starał się wypełniać tę misję – uczestniczył w konferencjach, pisał książki, wygłaszał przemówienia. Jego wspomnienia z tego okresu zostały także nagrane i te krótkie filmy zostały pokazane podczas spotkania. Również inne wydarzenie w życiu Bartoszewskiego okazało się brzemienne w skutkach. Po wyjściu z obozu ogarnęło go zwątpienie w sens życia, co stało tematem rozmowy podczas spowiedzi u księdza Jana Zieji. Po tej spowiedzi doszedł on do wniosku, że jako ocalony powinien poświęcić życie innym – wstąpił do konspiracji i został jednym z założycieli Rady Pomocy Żydom („Żegoty”).

Podczas spotkania uczniowie mogli nie tylko usłyszeć wspomnienia o profesorze Bartoszewskim, ale także zobaczyć przywiezione przez pana Barcza pamiątki – m.in. terminarz, zdjęcia, kopie świadectwa szkolnego, publikacje. Spotkaniu towarzyszyła, zaprezentowana na korytarzu szkoły, wystawa zdjęć „Krzywda, przebaczenie, współpraca”, poświęcona życiu i działalności Władysława Bartoszewskiego.