W OKRESIE PRUSKIM
PAUL WOSSIDLO (1836-1921) pierwszy dyrektor szkoły w latach 1870-1900; biolog; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, na którym napisał pracę doktorską na temat anatomii i fizjologii drzew smoczych (draceny) rosnących na Teneryfie; po studiach rozpoczął pracę dydaktyczną w gimnazjum wrocławskim (1861-1870); od 1870 roku organizował i budował gimnazjum tarnogórskie (z przerwą na udział w wojnie francusko-pruskiej); dokonywał systematycznych zakupów sprzętów i pomocy naukowych – wiele z nich pozyskał w formie darowizn; wybudował przy budynku szkoły salę gimnastyczną, założył dydaktyczny ogród botaniczny; utworzył fundację Wossidlo-Stiftung, której zadaniem było finansowanie kosztów kształcenia uzdolnionych niezamożnych uczniów; oprócz pracy pedagogicznej prowadził intensywną działalność naukową jako przyrodnik i florysta; autor 7 podręczników dla szkół średnich, których część miała po kilkanaście wydań, kierował pracami inwentaryzacyjnymi flory regionu tarnogórskiego – materiał faktograficzny został opracowany w ramy systematyki klucza do oznaczania („Flora von Tarnowitz” 1900); zainteresowania geologiczne zaowocowały wydaniem monografii Płaskowyżu Tarnowickiego („Das Tarnowitzer Plateau” 1891).
http://przyroda.katowice.pl/pl/images/documents/przyrodnicy_wossidlo.pdf
PAUL KNÖTEL (1858-1934) nauczyciel tarnogórskiego Gimnazjum Realnego w latach 1894-1904; absolwent geografii i historii Uniwersytetu Wrocławskiego; po studiach rozpoczął pracę dydaktyczną w Głogowie, Dzierżoniowie i Katowicach; 1890 roku doktoryzował się na Uniwersytecie w Jenie na podstawie pracy o śląskich nagrobkach figuralnych; autor kilkudziesięciu książek z zakresu historii sztuki, heraldyki i historii Śląska (m.in. „Herby górnośląskich miast”, „Heraldyka miejska”, „Historia Górnego Śląska”, „Sztuka i mała ojczyzna”, „Ilustrowany zarys historii sztuki dla szkół i samokształcenia”); w 1898 roku założył tarnogórską Bibliotekę Ludową; w 1904 roku przeniósł się do Katowic, gdzie był redaktorem naczelnym miesięcznika „Oberschlesien”; w 1906 roku otrzymał tytuł profesora; wraz z żoną Hildegardą wydał „Górnośląskie baśnie”.
