
O przedwojennych radioodbiornikach w „Projekcie Politechnika”
Michał Posmyk i Jakub Wermiński (uczniowie klasy 3a) uczestniczyli w konferencji podsumowującej realizację programu „Projekt Politechnika”. Od października 2024 roku do stycznia 2025 roku realizowali projekt „Przedwojenne radia lampowe produkowane w Polsce – opracowanie spuścizny śląskiego dziedzictwa techniki” w ramach programu „Projekt Politechnika” pod kierunkiem naukowym dra hab. inż. Mariusza Ligarskiego, prof. PŚ w ramach programu Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza. Pomocniczy opiekunem projektu była p. mgr Martyna Bętkowska – Wydział Organizacji i Zarządzania. Opiekunem z ramienia naszej szkoły był p. mgr Robert Kufel.
W ramach projektu powstał katalog prezentujący sprzęt Towarzystwa Radiotechnicznego „Elektrit” – największego producenta radioodbiorników II RP. Firma Elektrit, znana również jako Towarzystwo Radiotechniczne „Elektrit”, została założona w 1925 roku w Wilnie przez Samuela i Hirsza Chwolesów oraz Nachmana Lewina. Początkowo firma prowadziła sklep oraz warsztat radiotechniczny przy ulicy Wileńskiej 24, zajmując się sprzedażą, instalacją oraz naprawą importowanego sprzętu radiowego. W 1927 r. pojawiły się pierwsze aparaty detektorowe i reakcyjne własnej produkcji.
Następnie zakłady nawiązały współpracę z niemiecką firmą REICO. Jednak dojście Hitlera do władzy w 1933 r. położyło kres działalności REICO i ELEKTRIT związał się z wiedeńską MINERVĄ.Produkcję rozpoczęto w nowym zakładzie przy ul. gen. Szeptyckiego. Do 1936 roku Elektrit stał się największym producentem odbiorników radiowych w Polsce, zatrudniającym 1100 pracowników. Firma eksportowała swoje produkty do wielu krajów Europy, Indii, Brazylii, Afryki Południowej i na Bliski Wschód. Działalność firmy zakończyła się wraz z wybuchem II wojny światowej. Po zajęciu Wilna przez ZSRR, zakłady zostały przeniesione do Mińska, gdzie kontynuowano produkcję radioodbiorników. Niestety, w 1941 roku zakład został zniszczony przez Niemców.







